Marcel Pinas

13 november - 6 december

(officiële opening ca. 16:00 uur)

Op 16-jarige leeftijd maakte hij al tekeningen en aquarellen op het Nola Hatterman Instituut in Paramaribo. In 1997, was Marcel Pinas lokaal een succesrijk kunstenaar. Zijn tekeningen en aquarellen, vaak met inlandse thema’s, waren populair. De regering gaf hemeen beurs om op het Edna Manley College of Visual and Performing Arts op Jamaica zijn opleiding te vervolgen. 

Het verhaal achter zijn werk.
De schilderijen die Pinas na Jamaica maakt, wijken duidelijk af van het vaardige, aantrekkelijke en onbezorgde werk van daarvoor. De verbeelding van de werkelijkheid wordt losgelaten. Hij gaat op zoek naar zijn eigen beeldtaal.

De heldere kleuren vallen als eerste op. Ze verwijzen naar de kleurige decoraties die de Marrons aanbrachten op, in en rond hun huizen. Op hun beurt zijn die weer een weerspiegeling van de kleuren van de rijk- geschakeerde natuur. Zijn recente schilderijen hebben een haast uitgelaten uitstraling.

Gelijktijdig met deze expositie is in het National Glasmuseum in Leerdam een expositie van Pinas met sculpturen van glas.

Marcel Pinas is één van de meest succesvolle Surinaamse kunstenaars van dit moment. Aanstaande zondag opent Jörgen Raymann (verzamelaar en liefhebber van zijn werk) de expositie Sn mi Abi (wat heb ik nog) waar we o.a. zijn nieuwste werk voor eerst aan het publiek kunnen tonen.

Het werk van Pinas kenmerkt zich door de vrolijke heldere en primaire kleuren. Het zijn veelal verzamelingen van symbolen, teken en decoraties die verwijzen naar (zijn) Maron cultuur. Kenmerkend voor de Maron cultuur is de belangrijke plaats die kunst inneemt in het leven. In het bijzonder de N’dyuka cultuur*. Onlosmakelijk is ook het gebruik van het Afaka schrift** 

*De N’dyuka, ook Okanisi of Aukaners genoemd, is een groep Surinaamse Marrons. Het zijn afstammelingen van Afrikaanse mensen die vanaf de zeventiende eeuw door de Nederlanders per slavenschip naar Suriname werden gebracht om verkocht te worden aan slavenhouders. Ze ontvluchtten de slechte omstandigheden op de plantages en bevrijdden zichzelf zo uit de slavernij. Ze vestigden zich in de bossen van het oosten van Suriname.

Naar geografische verspreiding worden de Ndyuka wel verdeeld in opu die langs het bovenstroomse gedeelte van de rivieren in de binnenlanden zijn gevestigd en bilo die aan het benedenstroomse gedeelte wonen van Tapanahoni, Marowijne, Lawa, Cottica, Commewijne en Saramaka. 

** De N’dyuka Maron Afaka, was gefascineerd door het schrift wat hij kende van de paters. Toen in 1910 de komeet Halley aan de hemel verscheen was dat voor hem een teken om zijn schrift openbaar te maken.voor alle N’dyuka.Het is een letterschrift van 56 tekenswaarmee zo ongeveer alle N’dyuka woorden kunnen worden samengesteld.

Afaka verzamelde enkele volgelingen om zich heen, de zogenaamde Bukuman (mensen van het boek) met wie hij schriftelijk ging communiceren en die zijn schrift hielpen te verspreiden.Door tegenwerking van de granman (de hoogste gezagdrager van hun gemeenschap) en het oprukken van het westerse alfabet via missie en onderwijs is het nooit een grote taal geworden. Het werd meer een geheimschrift. Marcel Pinas heeft zich de taal eigen gemaakt is en is daarmee een hedendaagse Bukuman geworden.

(uit Marcel Pinas is en Maron door Alex van Stipriaan in het boek Marcel Pinas artis, more then an artist)

Overige exposities Marcel Pinas:

Zwart Glas, Glasmuseum 11 nov - 12 mrt 2016, Leerdam, Nederland
San Mi Abi 2, Beddington Art Gallery, 16 nov - 31 dec 2016, Bargemon, Frankrijk
Miami Art Fair, SmithDavidson Gallery, 1 - 4 dec, Miami, USA
“Ondes imprévues” & “Turning tide” Memorial ACTe,19 nov - 30 apr, 2017
Guadaloupe La Bienal De CUENCA, 5 feb - 30 apr, 2017, Equador
The Jamaica Bienal, National Gallery of Jamaica, 27 feb - 30 mei 2017, Kingston, Jamaica

Stay informed about this artist? Subscribe here to our newsletter and / or join us on Facebook.

Onderstaand een foto impressie van de succesvolle, gezellige en dus geslaagde opening van de expositie van Marcel Pinas. Foto’s, met dank aan: Gualtiero Buonamassa  digitaliapressfoto@gmail.com (foto's in hoge resolutie kunt u bij ons opvragen)