Stay informed about this artist? Subscribe here to our newsletter and / or join us on Facebook.

Barend Houtmuller (1953) heb ik leren kennen als een ambitieus fotograaf en het valt mij op hoe hij naar een setting zoekt waar non-verbale communicatie de hoogste prioriteit heeft. Met een professioneel team creëert hij het ultieme moment, met maar één doel; een topfoto te kunnen maken die voor zichzelf spreekt. 

Houtsmuller is zeker schatplichtig aan de Duits/Amerikaanse fotograaf Helmut Newton en recenter de Belgische fotograaf Marc Lagrange. Maar waar Newton en Lagrange - zij het in een wat softere variant - met erotisch uitdagende poses de confrontatie zoeken met de kijker, laat Houtsmuller meer over aan de verbeelding. Zijn modellen houden het midden tussen ingetogen en sensueel en de fotograaf laat de kostumering een versmeltende rol met het lichaam spelen. Het spel van licht en schaduw beheerst hij tot in de puntjes. Soms vallend op het lichaam van het model, soms vanuit onverwachte hoek; een patroon tekenend op vloer of wand. Het doet vaak denken aan de werken van oude meesters.

De samenwerking met textielkunstenaar Lia Luijendijk is overduidelijk te zien in zijn werk. Haar avant-gardistische kostuums lijken gemaakt te zijn om uit te dagen, maar zijn in hun pure schoonheid vooral bedoeld om bewonderd en vastgelegd te worden. De door Houtsmuller met zorg uitgekozen locaties - vaak vervallen - ademen een bepaald soort esthetiek uit. De positionering van het model, soms iets afgewend van de kijker, de ruwe omgeving in contrast met de tactiele en monochrome stoffen; het klopt allemaal. Met één uitgekiende momentopname legt Houtsmuller de magie van deze moderne sprookjesprinsessen, manoeuvrerend in een vergankelijke wereld, trefzeker vast.    

drs. Renée Korbee – kunsthistoricus

HIERONDER EEN OVERZICHT VAN (EEN DEEL) VAN ZIJN NIEUWSTE WERK WAT OP DE EXPOSITIE TE ZIEN ZAL ZIJN EN VERKRIJGBAAR